Forum eportal / Strona: omnie.php
Ogólnie znana jest zasada, że zwiększenie wysokości naciągu cieciwy zmniejsza prędkość początkową strzały w momencie jej zwolnienia. Strzała zyskuje tym samym mniejszą energię. Zmniejszenie wysokości daje odwrotny efekt. Obniżenie wysokości naciągu używane jest dla nadania strzale większej szybkości początkowej. Zwiększanie wysokości naciągu stosuje się czasem dla osłabienia siły cięciwy działającej na strzałę w przypadku jej nestabilnego zachowania. Generalnie: modyfikacje wysokości naciągu cięciwy są jednym z elementów tuningu łuku przez swój wpływ na sztywność dynamiczną strzały.
Poniższy tekst opisuje wspomniany efekt przy założeniu, że zwiększamy wysokość naciągu. Jećli ktoś jest zainteresowany odwrotną sytuacją – niech przeczyta ten tekst od tyłu .
Prędkość strzały
Szybkość, z jaką strzała opuszcza łuk zależy od tego, jak wiele energii zmagazynowano w łuku podczas jego naciągania. I jaka część tej energii zamieniana jest w energię kinetyczną strzały. Zwiększenie wysokości naciągu cięciwy odzwierciedlone jest dwoma mechanizmami. Pierwszy to stromość zbocza krzywej siły naciągu łuku, drugi to długość naciągu (parametr zależny od długości strzały).
Jak wspomniano w sekcji „Krzywa siły naciągu”, krzywa ta jest zdeterminowana przez siłę wygiętych ramion łuku oraz zmieniający się kąt pomiędzy cięciwą (siodełko strzały) a ramieniem.W momencie naciągania cięciwy sprężynująca siła wywierana na ramiona maleje. Jeśli zwiększymy wysokość naciągu, ramiona łuku zaczynają swoją pracę z bardziej napiętej pozycji i tym samym zmniejsza się napięcie (siła) na ramionach łuku, co ma swoje odzwierciedlenie w zmniejszeniu zbocza krzywej napięcia (rysunek poniżej). I odwrotnie, jeśli zwiększymy wysokość naciągu, zmienią się wartości kątów pomiędzy ramieniem łuku a cięciwą oraz pomiędzy cięciwą a strzałą. Powoduje to zwiększenie zbocza krzywej naciągu. Efekt łączny tych dwóch parametrów (na przykładzie typowego łuku refleksyjnego o długości 68”/70”) jes widoczny jako zmniejszenie wartości krzywej. Można to także potwierdzić dynamometrem przed i po zmianie wysokości naciągu.
Powiedzmy, że zwiększamy wysokość naciągu o 1”. Po jego naciągnięciu strzała jest naciągnięta o 1” mniej w stosunku do cięciwy, a więc mamy do czynienia z mniejszą energią zmagazynowaną w łuku. Wszystko to ilustruje rysunek. Energia łuku to pole pod krzywą. Widzimy że zmniejsza się ona wraz ze wzrostem wysokości naciągu (kolor niebieski).
Wpływ wysokości naciągu na sztywność (dynamiczną)
Zwiększenie wysokości naciągu wpływa na dwa sposoby na wstępne ugięcie strzały w momencie zwolnienia cięciwy.
Po pierwsze: Jak ilustruje to poniższy rysunek, zmniejszy się nacisk na palce łucznika trzymającego napiętą cięciwę. Przekłada się to na mniejsze ugięcie strzały w momencie oddania strzału (strzała jest „sztywniejsza”).
Po drugie: Zwiększenie wysokości naciągu skraca długość promienia strzały, którego to ugięcie dotyczy i zwiększa siłę działającą na strzałę, co powoduje jej większe ugięcie na całej jej długości. Strzała zachowuje się jako bardziej „miękka”.
Paradoks łuczniczy objaśnia jak ugina się strzała w momencie zwolnienia cięciwy. i nie będziemy go tutaj szerzej omawiać.
Bieżąca pozycja wysokości naciągu ma wpływ na to jaki efekt wywiera cięciwa na strzałe (a raczej nasadkę strzały). W momencie strzału, cięciwa przyspiesza wypychając strzałę. W pewnym punkcie – wyznaczonym przez wysokość naciągu – cięciwa zwalnia i strzała (nasadka) opuszcza cięciwę. Cięciwa - innymi słowy - musi opuścić wcięcie nasadki. Jaki ma to wpływ na lot strzały? Otóż im wyższa jest wysokość naciągu, tym szybciej (wcześniej) cięciwa opuszcza nasadkę.
Idealna sytuacja to taka, gdzie kierunek ruchu cięciwy (niebieska strzałka) biegnie dokadnie wzdłuż wcięcia nasadki. Tym samym cięciwa nie ma wpływu na rotację (ugięcie poziome) strzały. Jeżeli wysokość naciągu jest zbyt wysoka, cięciwa opuści nasadkę zbyt wcześnie i jej kierunek skierowany będzie na lewą stronę nasadki. Konsekwencją tego jest zwiększenie rotacji strzały w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (widok „od góry” łuku) co sprawia, że strzała staje się bardziej „miękka”. Jeżeli wysokość naciągu jest zbyt niska, mamy do czynienia z odwrotną sytuacją i strzała „usztywnia się”. Generalnie, sposób, w jaki zachowuje się strzała pokazuje, że zbyt późne opuszczenie nasadki jest gorszym przypadkiem niż wczesne pouszczenie.
Im cziaśniej cięciwa “siedzi” w rowku nasadki tym gorsze będą konsekwencje “nieczystego” jej pouszczenia w momencie strzału. Tarcie z tym związane połączy się z rotacją (ugięciem) strzały. To wyjaśnia, dlaczego rowek (wcięcie) nasadki powinien być tylko tak wąski, by uniemożliwić strzale przesuwanie się po cięciwie podczas naciągania łuku. Jak pokazuje poniższy rysunek, wcięcie w kształcie litery „V” daje większą tolerancję cięciwie w związku z jej „nieczystym” opuszczeniem nasadki.
Efekt wysokości naciągu na współdziałanie cięciwy I nasadki strzały nie jest czymś, czym powinien martwić się łucznik, o ile kupuje strzały zgodnie z parametrami producenta i zgodnymi z parametrami łuku. Jeśli jednak zaczniemy bawić się w zmany „tuning) naszego łuku, bądźmy świadomi, że wszystkie wsześniej opisane zachowania mogą wpłynąć na jakość naszego strzelania.
Zródło http://homepage.ntlworld.com/joetapley/
Tłumaczenie za zgodą autora strony Maciej Słowik
Próbowałem, ale nie mogę zrozumieć tego tekstu. Wymiękłem w połowie.
Co to jest "wysokość naciągu"? Czy to jest siła napięcia wstępnegop ramion uzależniona od długości cięciwy?
Jest to odległość cięciwy od majdanu (zwykle śruby na której montuje się podstawkę) .
Pozdrawiam
No!!
Zupełnie inaczej teraz ten tekst wygląda. thx
Czasem trwa to kilka minut zanim wstawię rysunki .